|
Vorige week waren wij te gast in Trinity College, Cambridge, een stad met een enorme aantrekkingskracht op historici en anglofielen zoals ik. Naast sporen gevonden te hebben van Sir Isaac Newton en Sir Christopher Wren stond ik oog in oog met Lord Macaulay (zie foto). George Macaulay Trevelyan (1876 - 1962) schreef tijdens zijn leven uitvoerig over de Engelse Revolutie die honderd jaar voor de Franse, geweldloos, passeerde. Ik ben de laatste jaren bewonderaar van Trevelyan geworden. Historicus John Morrill omschrijft het lezen van Trevelyans boeken als volgt: It feels like a glass of glycerine and honey slipping down a soar throat. Trevelyans werk leest inderdaad makkelijk. Naast alle literatuur die in de jaren over de Glorieuze Revolutie geschreven is, blijft Trevelyan een verademing. En hoewel hij Willem veel positiefs toeschreef, kun je niet zonder meer concluderen dat hij van Willem een held maakte. Trevelyan concludeerde, lang voordat 'moderne' historici dit zouden doen, dat Willem een kil en hardvochtig politicus was die de rijkdommen van Engeland slechts gebruikte om zijn Europese oorlog te voeren: William did not come over for love of England or for pity of her misfortunes. Neither the country nor its inhabitants made any appeal to his affections, which were all centred in Holland... In his cold judgment, Holland could only be saved from ultimate conquest by France if England was brought in as such an active partner of the anti-French alliance which he had painfully built up for Europe. If he could himself become King of England that object could certainly be secured. Failing that, the object might still be attained if the policy of James were subjected to the will of a freely elected Parliament. * G.M Trevelyan, The English Revolution, p. 101-102 Update: Ik ben nog steeds bezig met de laatste correctieronde van mijn manuscript. Wie een aantal hoofdstukken wil lezen, mag dat laten weten. Ik hoor graag!  Oog in oog met Lord Macaulay in Trinity Chapel, Cambridge |
