|
Juni was een drukke en gezellige maand. Veel reizen, praten, brainstormen en eten. Voor juli staan Engeland en Usedom in de agenda. Augustus naar Ierland. Uiteraard bezoek ik de Boyne waar Willem in juli 1690 gevecht leverde tegen het Frans/Ierse leger onder bevel van James (hoofdstuk 25 in 'Koning in Europa'). Er komen aardige reacties binnen op mijn boek. Had een interview met Renate van der Zee voor het NRC. Stay tuned!  Scheveningen 123 Het voorjaar heeft het opnieuw verloren van de zomer. Ieder jaar gaat de winter, niet probleemloos, over in het seizoen van zon. Overstromingen, droogte en hitte. Elke dag een golf van informatie. De Balance of Power is opnieuw aan het veranderen. Wie IR studeert en papers mag schrijven, heeft voldoende materiaal... Ik bezocht Bologna in april en Capri in mei en reed naar Den Haag, om op 30 mei een lezing in Rijswijk te geven, de plaats van een belangrijke Vrede in 1697. Het werd een geslaagde avond. Ondanks de warmte zat de zaal driekwart vol. Ik dank de Historische Vereniging Rijswijk voor de uitnodiging mijn lezing te mogen geven over Oranje's gewaagde expeditie naar Londen in 1688. Een sympathiek en geïnteresseerd publiek dat goede vragen wist te stellen. En zo kwam mei, voor mij persoonlijk, tot een goed eind.  Anacapri Mijn laatste blog schreef ik drie dagen voor kerstmis in 2015. Inmiddels, ruim twee jaar later, is mijn boek 'Koning in Europa' gepubliceerd en het huis in Saksen bijna (!) af. De theaterstukken zijn gespeeld én ik reisde naar verschillende landen: Schotland, Zweden, Denemarken, Engeland, Tsjechië en natuurlijk Nederland. PEGIDA verloor haar kracht grotendeels maar verdween niet. De meesten hier boeit het niet meer, Dresden is internationaler geworden en dat bevalt mij prima. Ik zal proberen met enige regelmaat iets te schrijven. Al was het maar om actueel te blijven. Op 30 mei a.s. zal ik een lezing geven over Willem's gewaagde expeditie naar Londen. De lezing wordt georganiseerd door Historische Vereniging Rijswijk (ZH). Wie interesse heeft, mag komen!   Winter solstice in Dresden 2015. We werden geblokkeerd door een vriendelijke politiebrigade. Ik hoop dat de PEGIDA demonstraties het komend jaar uitblijven. Ik wens iedereen een gezond en vredig 2016 toe en hoop dat een ieders
wensen in vervulling zullen gaan. Dit moet het jaar van mijn rijk geïllustreerde boekpublicatie worden, van twee theaterprojecten en van het huis in Saksen. Tot volgend jaar! Bij de natuur in het Verenigd Koninkrijk denk ik telkens dat het niet mooier kan. We werden verliefd op Glen Coe, Sgarasta Bheag en Calanais waar ik een time lapse maakte en waar we spraken met fotografen, kunstenaars en wandelaars. Wat een hoop aardige mensen zijn er in de wereld. Elke dag gebeurde er iets bijzonders. Op Harris liepen we de 'coffin walk' en hield Sheila de border collie ons drie mijl in de gaten; we zagen dolfijnen door de verrekijker van een sympathieke bioloog. In Ness op Lewis aten we een heerlijke lunch bij de aardige vrijwilligers van Comunn Eachdraidh Nis (Ness Historical Society) en in Dunvegan overnachtten wij in Tullochard House, waar de gastvrije Kate haar gasten van harte welkom heet en waar ze je bij het ontbijt jams gemaakt met whiskey laat proeven. Terug in het barokke Dresden word ik met mijn neus op de realiteit gedrukt. Omdat deze website is gewijd aan een historische revolutie ga ik niet in op de actualiteit. Dat doe ik op twitter. Het proeflezen met de redacteur gaat verder.  W.S. Calanais facing NE, september 8, 2015 De afgelopen weken hebben wij volop gewerkt aan het huis in de Sächsische Schweiz. Inmiddels voel ik mij meer bouwvakker dan schrijver... ;-) De rellen in Heidenau en de situatie rondom de vluchtelingen in Dresden blijft verontrustend. De vreemdelingenhaat in Saksen is groter dan ik dacht. "Obsceen en ons land onwaardig", woorden van Thomas de Maizière naar aanleiding van de rellen in Heidenau, hier nog geen vijf kilometer vandaan. Eind deze week vertrek ik naar Schotland en de Hebriden. Wie de reis wil volgen kan dat doen via Facebook en Twitter. Na terugkomst zal er verder worden gewerkt aan het manuscript. Hopelijk is de situatie in Dresden dan gekalmeerd...  Uitkijkend op de tuin. De herfst is in aantocht. Vorige week waren wij te gast in Trinity College, Cambridge, een stad met een enorme aantrekkingskracht op historici en anglofielen zoals ik. Naast sporen gevonden te hebben van Sir Isaac Newton en Sir Christopher Wren stond ik oog in oog met Lord Macaulay (zie foto). George Macaulay Trevelyan (1876 - 1962) schreef tijdens zijn leven uitvoerig over de Engelse Revolutie die honderd jaar voor de Franse, geweldloos, passeerde. Ik ben de laatste jaren bewonderaar van Trevelyan geworden. Historicus John Morrill omschrijft het lezen van Trevelyans boeken als volgt: It feels like a glass of glycerine and honey slipping down a soar throat. Trevelyans werk leest inderdaad makkelijk. Naast alle literatuur die in de jaren over de Glorieuze Revolutie geschreven is, blijft Trevelyan een verademing. En hoewel hij Willem veel positiefs toeschreef, kun je niet zonder meer concluderen dat hij van Willem een held maakte. Trevelyan concludeerde, lang voordat 'moderne' historici dit zouden doen, dat Willem een kil en hardvochtig politicus was die de rijkdommen van Engeland slechts gebruikte om zijn Europese oorlog te voeren: William did not come over for love of England or for pity of her misfortunes. Neither the country nor its inhabitants made any appeal to his affections, which were all centred in Holland... In his cold judgment, Holland could only be saved from ultimate conquest by France if England was brought in as such an active partner of the anti-French alliance which he had painfully built up for Europe. If he could himself become King of England that object could certainly be secured. Failing that, the object might still be attained if the policy of James were subjected to the will of a freely elected Parliament. * G.M Trevelyan, The English Revolution, p. 101-102 Update: Ik ben nog steeds bezig met de laatste correctieronde van mijn manuscript. Wie een aantal hoofdstukken wil lezen, mag dat laten weten. Ik hoor graag!  Oog in oog met Lord Macaulay in Trinity Chapel, Cambridge In april 2014 verscheen de roman De gunsteling van Jan Ruinard die in 2010 meereisde naar Zuid Engeland. De gunsteling is een absolute aanrader en een indrukwekkend debuut. Hans Bentinck (1649-1709) begint in 1664 als page in de hofstoet van de dan dertienjarige prins Willem III van Oranje tijdens het Eerste Stadhouderloze Tijdperk. Deze prins wordt echter tegen alle verwachtingen in uiteindelijk toch stadhouder van Holland en later zelfs ook nog koning van Engeland, Schotland en Ierland. En op zijn weg naar de top neemt hij Bentinck mee, die in Engeland schatrijk wordt en eindigt als 1e graaf van Portland. Maar in 1699 komt na 35 jaar een jammerlijk einde aan hun innige vriendschap. In dit boek kijkt Hans Bentinck terug op zijn leven met de prins. Een bloedige gebeurtenis uit hun jeugd loopt als een rode draad door zijn verhaal.  Hans Willem Bentinck Het aandachtig doorlezen van de hoofdstukken loopt vertraging op. Van een 'run' is dus geen sprake. De verbouwing van het huis daarentegen loopt voorspoedig. De uitgever moet dus nog even wachten ;-) Ik geef een voorafje, niet op eigen titel, van de historisch accurate serie 'The First Churchills' uit 1969. De komende week doen wij, in de Sächsische Schweiz, een laatste run door de hoofdstukken. De Engelsen lijken meer geïnteresseerd dan de Nederlanders. Er is op dit moment, april 2015, alleen een Nederlandse versie. Hoofdstuk een is hier te lezen. Reacties worden bijzonder op prijs gesteld.  Huygens stopte. Willem reed er met een boog om heen: Stonehenge. |
